Liewe Vyfhoek-gelowige
Lees gerus hierdie oordenking en bepeins die vraag aan die einde.
DIÉ WAT DORS, IS
OOK GESEËND
Soos 'n wildsbok smag na waterstrome, so smag
ek na U, o God. (Ps. 42:2)
lemand
sê op 'n dag heel ernstig vir my dat hy eerder op 'n Sondagoggend langs die
viswaters sal sit en wens hy was in die kerk as dat hy in die kerk sit en wens
hy was by die viswaters. Bid jou dit aan! Watter verskonings mense darem nie
alles sal uitdink om nie kerk toe te gaan nie.
Die
skrywer van Psalm 42 bevind hom ook in 'n situasie waar hy wens dat hy by God
se woning kan uitkom. Hy is egter nie 'n kerkontduiker nie, maar 'n gelowige
wat met sy hele hart na die Here se teenwoordigheid smag. Maar ongelukkig
bevind hy hom nou baie ver van die tempel in Jerusalem terwyl sy teenstanders
boonop nog met hom die spot dryf oor sy geloof. Met heimweë dink hy dan terug
aan daardie tyd toe by saam met die feesvierende skare na God se woonplek
opgetrek het. Hierdie hunkering van die psalmskrywer na God se teenwoordigheid
laat hom voel soos 'n wildsbok wat desperaat in die woestyn op soek is na
water.
Het
jy ook al in jou lewe so 'n diepe hunkering na God se teenwoordigheid ervaar?
Het jy al gevoel om saam met die psalmskrywer uit te roep: "Ek dors na
God, die lewende God. Wanneer kan ek voor God verskyn?" Wel, dan
bevind jy jou op die regte plek. Want hierdie hunkering na 'n inniger wandel
met God kom nie sommer vanself oor 'n mens nie. Nee, dit is die Heilige Gees
wat hierdie dors na God in jou hart geplaas het. Hou dus maar net aan om na sy
wil te vra, om sy teenwoordigheid te bly opsoek. Hy sal uiteindelik sy eie
vrede aan jou gee.
Dit
is nie verkeerd as mens saam met die skrywer van Psalm 42 smag na God se
teenwoordigheid nie. Inteendeel. Dit is 'n teken van seën. Dit is 'n bewys dat
God ook daarna verlang dat jy nog meer bewus sal wees van sy krag en liefde.
No comments:
Post a Comment